JANCZARÓW BUNT

JANCZARÓW BUNT 1826. Sułtan turecki Mehmed II (1784-1839), obdarzony przydo­mkiem „reformator', dążył do pozbycia się niezdyscyplinowanych janczarów, formacji elitarnej, najpotężniejszych wrogów tronu w imperium tureckim. Przekonany, że refor­my armii są niezbędne, i wiedząc, że wcześ­niejsze próby napotykały gwałtowny opór, pozyskał poparcie wielkiego muftiego i roz­począł wprowadzanie innowacji od udosko­nalenia artylerii swojej prywatnej armii, po czym przystąpił do wdrażania „nowego syste­mu', nie rozpuścił jednak janczarów, a z każ­dego batalionu 150 janczarów polecił wcielać do poszczególnych dywizji nowych korpu­sów armii sułtana. Mehmed twierdził, że w ten sposób przywraca dawny turecki porzą­dek. Janczarzy przypuścili szturm na pałac, ale żołnierze Mehmeda zasypali ich kartacza-mi. Po wycofaniu się do koszar janczarzy stali się ofiarami ostrzału artylerii sułtana i ataku motłochu; zginęło 4000 janczarów, tysiące zostało zabitych na prowincji. Ter­min janczar został zakazany, a podżegacze, derwisze bektaszija, wyjęci spod prawa.