JAPOŃSKA WCZESNA WOJNA DZIEWIĘCIO LETNIA

JAPOŃSKA WCZESNA WOJNA DZIEWIĘCIO­LETNIA 1051-1062. Ród Abe panował nad częścią prowincji Mutsu, której granicę stanowiła rzeka Kitakami w północno--wschodniej Japonii. Abe nie płacili podat­ków i nie chcieli brać udziału w wydatkach prowincji. Gdy klan zaczął powiększać swoje posiadłości, gubernatorzy prowincji Mutsu i Dewa połączyli siły i ruszyli na Abe. Abe pokonali armię gubernatorów i zmusili ją do odwrotu. Dowiedziawszy się o tym, dwór cesarski rozkazał Minamoto Yoriyoshiemu (988-1075) i jego synowi, Yoshiie (1039--1106), udać się do Mutsu i rozbić buntow­niczy klan. Abe Yoritoki (zm. 1056) zginął przeszyty strzałą w pierwszym starciu, ale jego syn, Sadato (1019-1062) przejął dowó­dztwo i prowadził wojnę dalej. W 1058 pod Kawasaki rozbił doszczętnie wojska Mina­moto; tylko dzięki śnieżycy uratowało się zaledwie kilku wojowników. Cztery lata później ród Minamoto wrócił z nową armią oraz 10 tysiącami żołnierzy rodu Kiyohara z Dewa. Drugi syn Abe poddał się po krótkotrwałej walce i został skazany na wygnanie. Sadato walczył dalej mimo dwóch porażek. W trzeciej bitwie w jego siedzibie w Kuriyagawa przeciwnicy podpalili warow­nię i zabili Sadato; odciętą głowę Sadato posłano cesarzowi do Kioto.