KADESZ, BITWA O KADESZ

KADESZ, BITWA O KADESZ ok. 1294 p.n.e.

W wojnach z Mitanni, królestwem Hury-tów, i rozrastającym się imperium asyryj­skim Hetyci stracili, oprócz rozległych terytoriów, także i prestiż (patrz asyryjs-KO-HURYCKIE WOJNY ok. 1350-1245 p.n.e.; HETY-CKO-HURYCKIE WOJNY ok. 1620-ok. 1325 p.n.e.).

Władca Hetytów Muwatallis (wzmian. ok. 1306-ok. 1282) chciał zachować władzę nad Syrią; Ramzes II (wzmian. 1292-1225), czwarty faraon z XIX dynastii, był w rów­nym stopniu zdecydowany przywrócić daw­ną potęgę swemu królestwu. Pod wodzą Ramzesa armia podporządkowała Egiptowi Palestynę i pomaszerowała na północ, do hetyckiej twierdzy Kadesz nad rzeką Oron-tes, w pobliżu obecnego Homs, w Syrii. Doszło tu do jednej w największych bitew starożytności. Ramzes miał rzekomo 20 tysięcy żołnierzy, łącznie z najemnikami numidyjskimi; Muwatallis prowadził jako­by tylko około 16 tysięcy Hetytów, ale miał przewagę, gdyż posiadał 2500 ryd­wanów bojowych, obsługiwanych przez trzech wojowników każdy. Egipska piecho­ta została zaskoczona próbą oskrzydlenia przez Hetytów i jedynie odwaga Ramzesa sprawiła, że żołnierze wytrzymali uderze­nie. Hetyci przerwali atak, by zedrzeć łupy z poległych wrogów. Egipcjanie w tym czasie przegrupowali siły i przypuścili kon­tratak. Po bezskutecznym oblężeniu Kade-szu Ramzes wycofał się, uznał jednak bitwę za swoje zwycięstwo. W rzeczywistości, jeżeli sądzić na podstawie zawartego w 1272 traktatu pokojowego, żadna strona nie stra­ciła ani nie zyskała terytoriów. Traktat doprowadził do małżeństwa dynastycznego między walczącymi stronami i ustanowił pokój, który utrzymał się do końca długie­go panowania Ramzesa.