KALMARSKA WOJNA ł HANZĄ

KALMARSKA WOJNA ł HANZĄ 1422-1435.

W 1422 Hanza (kupiecka liga miast w pół­nocnych Niemczech i na wybrzeżach Bał­tyku) wypowiedziała wojnę królowi Danii Brykowi VII (1382-1459), władcy państw unii kalmarskiej (unia Danii Szwecji i Nor­wegii). Hanza obawiała się, iż straci moż­liwość handlowania z Norwegią, a także niesłychanie wysokich ceł; miała również nadzieję, że złamie monopol Eryka na ścią­ganie ceł za przepłynięcie statków przez Sund. Eryk zdobył port bałtycki Flensburg i opanował wejście do Sundu. W 1428 siły lądowe i morskie Hanzy oraz Holsztynu obiegły Kopenhagę, ale zostały odparte. Długa bitwa morska w pobliżu Stralsundu zakończyła się niemal całkowitym rozbiciem floty szwedzkiej. W 1431 Flensburg poddał się Hanzie, a w 1435, wobec buntu w Szwe­cji, Eryk z niechęcią zawarł niekorzystny dla niego pokój. Szlezwik przekazany został Holsztynowi, cennemu sojusznikowi Hanzy. Patrz także kalmarska wojna z holszty­nem 1409-1435; skandynawskie powstanie