KANDll WOJNA

KANDll WOJNA 1645-1669. Sułtan turecki Ibrahim I (1615-1648) rozpoczął działania wojenne w celu zdobycia weneckiej kolonii Kandii (Kandią nazywali Wenecjanie Kretę i jej główne miasto Iraklion). Turcy szybko zdobyli przyczółek na wyspie i w 1648 obiegli Iraklion. W tym czasie weneckie okręty zablokowały Dardanele, co dopro­wadziło do głodu i rozruchów w Konstan­tynopolu (Stambule). Flota wenecka zapew­niała Kandii stałe dostawy umożliwiające Wenecjanom (w późniejszych latach pod przywództwem Francesca Morosiniego [1618-1694]) opieranie się przez 22 lata licznym tureckim oblężeniom. W końcu twierdza Kandią w 1669, oblężona od 1666, uległa wojskom tureckim pod wodzą wiel­kiego wezyra Ahmeda Kupriilego (Morosini poddał się po wycofaniu się wojsk francu­skich, które wspierały Wenecjan). W trakcie oblężenia Turcy dla ochrony przed wypada­mi oblężonych łączyli przekopy szańcami równoległymi do atakowanego frontu twier­dzy. Doświadczenia z walk o Kandię wywar­ły wpływ na traktaty Yaubana o zdobywaniu twierdz. Traktat pokojowy przyznał Turkom większą część Krety; Wenecjanie zrzekli się panowania nad wieloma wyspami i for­tecami na Morzu Egejskim i w Dalmacji. Po pięciuset latach panowania nad tym regionem Wenecja utraciła tu niemal cał­kowicie swoje wpływy.