KAROLA WIELKIEGO NAJAZD NA PÓŁNOCNĄ HISZPANIĘ

KAROLA WIELKIEGO NAJAZD NA PÓŁNOC­NĄ HISZPANIĘ 777-801. Karol Wielki (742-814), gdy uznał, że sytuacja w Saksonii jest opanowana (patrz karola wielkiego wojna z sasami 772-804), a jednocześnie wiedząc o tym, że Hiszpanię arabską roz­rywają wewnętrzne walki, na prośbę arab­skich przeciwników dynastii Omajjadów w 777 na czele licznej armii wyruszył do Hiszpanii. Wbrew obietnicom jego armii nie wpuszczono do Saragossy. Frankowie zdobyli kilka innych miast. Wzywany do powrotu do kraju z powodu kłopotów z Sa­sami Karol zapewne przez pomyłkę wziął Pampelunę za miasto Maurów; Frankowie zrównali miasto z ziemią wywołując tym gniew chrześcijańskich Basków z Nawarry, którzy wspólnie z muzułmanami urządzili 15 sierpnia 778 zasadzkę pod Roncevalles i rozbili tylną straż armii Karola dowodzoną przez jego siostrzeńca, Rolanda (zm. 778). Bitwa w Pirenejach stała się tematem „Pie­śni o Rolandzie', słynnego poematu epic­kiego, który wykreował Rolanda na legen­darnego bohatera. Karol nigdy nie wrócił do Hiszpanii, ale ludność Akwitanii wcho­dzącej w skład państwa Karola nadal wal­czyła z Maurami. Frankom udało się pod­porządkować Basków i zmusić Maurów do wycofania się na południe, za rzekę Ebro. Po długim oblężeniu (800-801) Barcelona poddała się Frankom i została wcielona do marchii hiszpańskiej, frankońskiej prowin­cji w północno-wschodniej Hiszpanii, usta­nowionej w celu powstrzymania Maurów.