KATALOŃSKIE POWSTANIE

KATALOŃSKIE POWSTANIE 1461-1472.

Przyczyną wybuchu zamieszek w Katalonii, w północno-wschodniej Hiszpanii, były spo­ry dynastyczne. Po śmierci popieranego przez nich pretendenta do tronu Kataloń­czycy proklamowali republikę i rozpoczęli oblężenie Gerony, siedziby króla Neapolu, Ferdynanda I (1423-1494), nominalnego władcy Katalonii. W 1462 król Francji Ludwik XI (1423-1483) poparł roszczenia Jana II (1397-1479) króla Aragonii, Nawar-ry i Sycylii do tronu Katalonii. Katalońscy powstańcy wyrazili sprzeciw i ofiarowali tron Katalonii najpierw Henrykowi IV z Kastylii, a potem kolejno portugalskiemu konstablowi Piotrowi (zm. 1466) i Renę d'Anjou (1409-1480). Renę wysłał do Bar­celony, głównego miasta Katalonii, swojego syna, Jana z Kalabrii (zm. 1470), by ten objął panowanie. Po śmierci Jana z Kalabrii Katalonię przejął pod swoje panowanie król aragoński Jan. Po unii z Aragonem i Kas­tylią w 1479 znaczenie Katalonii jako „nie­zależnego' regionu zaczęło maleć.