KHMERÓW l CZAMÓW WOJNA

KHMERÓW l CZAMÓW WOJNA 1167-1190.

Po objęciu panowania w królestwie Czampa Dżaja Indrawarman IV (zm. po 1177), znę­cony olbrzymimi skarbami, rozpoczął najazd na sąsiednie imperium Khmerów (obecnie Kambodża i Laos). W 1171 Czamowie od chińskiego mandaryna (który dostał się do nich w wyniku katastrofy okrętu) dowie­dzieli się o przewadze bojowej koni nad słoniami. Jednakże król Dżaja Indrawarman nie zdołał przed najazdem na Khmerów kupić koni w chińskich prowicjach Kwan-tung i Hunan. Czamowie zostali pobici. W 1177 flota Czamów morzem dotarła do delty Mekongu, stąd popłynęła w górę rzeki do jeziora Tonie Sap („Wielkie Jezioro' w Kambodży środkowej), dalej rzeką Siem-reap i zdobyła bezbronną stolicę Khmerów Angkor (pierwotna nazwa Jasodharapura); miasto złożone z drewnianych budynków spłonęło. Następnie najeźdźcy zdobyli i złu-pili Angkor Wat (zespół świątyń), który w krótkim czasie popadł w całkowitą ruinę. Stawiający opór król Khmerów Tribhuwa-naditjawarman (wzmian. 1166-1177) zginął. Później Khmerzy zachęceni do walki przez króla Dżajawarmana VII (ok. 1120-ok. 1215) odzyskali niepodległość. Dżajawar-man, wspomagany przez żołnierzy syjam­skich i uchodźców czamskich mieszkających w państwie Khmerów, w odwecie podjął wyprawę do Czampy. Odniósł zwycięstwo na morzu w 1181 i zdołał odbudować miasto

Angkor (Angkor Thom), na północ od starej stolicy. W 1190 przeprowadził następny najazd na Czampę, pustosząc kraj i jego stolicę Yidżaję (Binh Dinh). Czampa została podbita i podzielona na dwa marionetkowe państwa wasalne.