KILOÑSKI BUNT

KILOÑSKI BUNT 1918. Pod koniec ÚWIA­TOWEJ WOJNY I Niemcy zaczæli omawiaã z aliantami warunki ewentualnego zawie­szenia broni. W tym czasie flotæ niemieckà ogarnàù buntowniczy nastrój. Gdy Niemiec­ka Flota Dalekomorska otrzymaùa rozkaz wyjúcia w Morze Póùnocne, by stoczyã tam decydujàcà bitwæ z Brytyjczykami, niemiec­cy marynarze w Kilonii odmówili opusz­czenia portu i chwycili za broñ, dajàc swoim buntem (29 paêdziernika-3 listopada 1918) poczàtek jawnej rewolucji w caùym kraju; jedynie zaùogi okrætów podwodnych pozo­staùy wierne cesarzowi Wilhelmowi. Naj­wiæksze nasilenie rewolucja osiàgnæùa w Ha­mburgu, Bremie i Lubece (4-5 listopada), Bawaria ogùosiùa siæ demokratycznà repub­likà socjalistycznà. Cesarz musiaù abdyko-waã; 11 listopada 1918 nastàpiù koniec wojny.