KIMERÓW NAJAZD NA FRYGIĘ

KIMERÓW NAJAZD NA FRYGIĘ ok. 696-695 p.n.e. Po 1000 p.n.e. Scytowie, wojowniczy lud koczowniczy pochodzenia indo-irań

skiego wywędrował z zachodniej Syberii, doszedł do Kaukazu i wyparł (VIII w.) stary lud kaukaski, Kimerów, do Anatolii (azjaty­cka cześć Turcji). Kimerowie szukali naj­pierw miejsca na osiedlenie się we wschod­niej Anatolii, usiłowali wejść na terytorium Asyrii, ale zostali wyparci do środkowej Anatolii, gdzie zajęli starożytne królestwo Frygii. W okresie panowania asyryjskiego króla Sanheriba (wzmian. 705-681) Kime­rowie zniszczyli stolicę Frygii, Gordion i tym samym położyli kres niezależnemu bytowi tego państwa. Według greckiego historyka Herodota (484P-425?) król Fry­gii, Midas (zm. ok. 695), popełnił samobój­stwo. Kimerowie, figurujący w asyryjskich zapisach jako Gimarrai, a w Starym Testa­mencie jako Gomerowie, spustoszyli następ­nie Lidię, aż w końcu Scytowie wyparli ich do Kapadocji; ich obecność w tym regionie sugeruje ormiańskie imię Gamir. Jakkol­wiek określenie Frygia przetrwało w okre­sach panowania kolejnych władców Anato­lii jako nazwa regionu geograficznego, to jednak nie doszło do odrodzenia państwo­wości frygijskiej.