KOSTARYKAÑSKA REWOLUCJA

KOSTARYKAÑSKA REWOLUCJA 1917. Refor­mom proponowanym przez Alfredo Gon-zaleza Floresa (1877- po 1967), prezydenta wybranego w demokratycznych wyborach w 1913, przeciwstawiù siæ generaù Federico Tinoco Granados (1870-1931). Tinoco sta­nàù na czele rewolty wojskowej, która obaliùa Gonzaleza i jego rzàd (27 stycznia 1917). Tinoco ustanowiù dyktaturæ wojskowà; prze­ciw jego rzàdom wybuchùo w kraju pow­stanie. Wùadze Stanów Zjednoczonych po­tæpiùy Tinoco i nie uznaùy jego rzàdu. Wobec groêby interwencji USA w maju 1919 Tinoco podaù siæ do dymisji. Mniej wiæcej miesiàc póêniej, w celu ochrony interesów amerykañskich, w Kostaryce wy­làdowaùa piechota morska USA. W 1920 przywrócono rzàd demokratyczny z nowo wybranym prezydentem Julio Acostà Garcià (1872-1954). Rzàd ten zostaù uznany przez Stany Zjednoczone. W rok póêniej Kos­taryka staùa na progu wojny z Panamà z powodu zadawnionego sporu o granicæ; gdy wojska panamskie wkroczyùy na sporne terytorium na wybrzeýu Oceanu Spokoj­nego, wybuchùy walki. Wojna zostaùa zaýeg­nana, gdy przedstawiciele USA przekonali siùy panamskie, by opuúciùy zajæte teryto­rium. Kostaryka zachowaùa te obszary, ale granicæ ostatecznie ustalono dopiero w 1941.