KOWENANTU ZWOLENNIKÓW POWSTANIE

KOWENANTU ZWOLENNIKÓW POWSTANIE Król Anglii, Szkocji i Irlandii Karol II (1630-1685) podpisał ugodę z prezbiteria-nami (patrz angielska wojna domowa druga i648-i65i), by utorować sobie drogę do tronu. Ponieważ sam nie miał zamiaru powrócić do Szkocji, powierzył rządy w tym kraju umiarkowanemu zwolennikowi Ko-wenantu („Kowenant', przymierze, okreś­lenie związku prezbiteran szkockich) Joh-nowi Maitlandowi (1616-1682), księciu Lauderdale, oraz Kościołowi szkockiemu, w którego imieniu występował arcybiskup St. Andrews, James Sharp (1613-1679). Obaj godzili się na przywrócenie w Szkocji episkopalnej organizacji Kościoła anglikań­skiego (patrz biskupów wojna pierwsza

1639). Zwolenników Kowenantu nieustannie czymś prowokowano, a do wrzenia dopro­wadził ich Akt Pobłażania, który odwołał wszystkie porozumienia z czasów Common-wealthu (tzn. z czasów Cromwella). Władze zażądały, aby wszyscy duchowni mianowani po 1649 zrezygnowali z urzędów i zakazały odprawiania nie zatwierdzonych (tzn. prez-biteriańskich) nabożeństw, nakładały grzyw­ny i przesunęły wojska z Wyżyny Połu-dniowoszkockiej na Nizinę Środkowoszkoc-ką. Zwolennicy Kowenantu zaatakowali Edynburg, zostali zwyciężeni 28 listopada 1666 w bitwie pod Pentland Hills, ale mimo to nadal występowali przeciw nowym ogra­niczeniom ich praw wprowadzanym przez Karola II.