KRZYŻAKÓW PODBÓJ PRUS

KRZYŻAKÓW PODBÓJ PRUS  1233-1283.

W 1226 polski książę Konrad Mazowiecki < zaprosił Krzyżaków (niemiecki zakon rycer­ski założony w okresie krucjat) do osiedlenia się w Polsce, na podległym mu obszarze. Wiązało się to z jego planami chrystianizacji i opanowania Prus. Konrad nadał Krzyża­kom posiadłości w ziemi chełmińskiej o cha-

rakterze prywatnoprawnym (1228, 1230). Krzyżacy w 1230(?) sporządzili falsyfikat przywileju, nadający im charakter władzy publicznej. Już w 1226 cesarz Fryderyk II nadał im na terenach podbitych status pań­stwowy. W 1234 papież uznał ich państwo za lenno papieskie. Krzyżacy założyli twierdzę w Toruniu. W 1233 rozpoczęli podbój Prus na wschodzie i nawracanie pogańskich Pru­sów na chrześcijaństwo. W 1242 książę Pomo­rza (polska dzielnica nad Bałtykiem), świa­dom niebezpieczeństwa grożącego ze strony rosnącego niemieckiego państwa Krzyżaków na wschodzie, rozpoczął z nimi wojnę zachę­cając Prusów do powstania, jednakże w ciągu trwającej 10 lat wojny nie udało mu się wyrzucić Krzyżaków (książę mazowiecki nie docenił grożącego niebezpieczeństwa i począ­tkowo poparł nawet Krzyżaków w walce z Pomorzem). W latach 1261-1283 Krzyżacy wymordowali dużą liczbę Prusów, zajęli tere­ny aż po Niemen i stworzyli trwałe podstawy swego panowania w Prasach.