KRZYŻAKÓW WIELKA WOJNA

KRZYŻAKÓW WIELKA WOJNA Z POLSKĄ l WIELKIM KSIĘSTWEM LITEWSKIM 1409- Gdy wielki książę litewski poparł w 1409 powstanie na Żmudzi (terytorium litewskie zajmowane przez Krzyżaków od 1398), nie zaskarbił tym sobie sympatii Krzyżaków, którzy opanowali już Prusy i Po­morze Gdańskie, mieli posiadłości w Niem­czech i na wschodnich terenach nad Bałty­kiem. Krzyżacy dążyli do zerwania nowo powstałej unii Litwy i Polski, które to kraje zbierały siły, by odeprzeć najazd Zakonu. W bitwie pod Grunwaldem (pomiędzy wios­kami Stębark i Grunwald w Prusach Wscho­dnich) 15 lipca 1410 polsko-litewskie wojska pod wodzą króla Polski Władysława Jagiełły (l 350-1434) odniosły zdecydowane zwycięs­two nad Krzyżakami; w dziesięciogodzinnej bitwie poległ wielki mistrz Ulryk von Jun-gingen i większość komturów krzyżackich. Wojska polsko-litewskie zajęły bez walki duże obszary Prus i Pomorza, jednakże zwy­cięzcom nie udało się zdobyć twierdzy krzy­żackiej w Malborku i w końcu wycofali się, umożliwiając Krzyżakom odzyskanie utraco­nych terenów. Jednak dalsza ekspansja Za­konu na wschód została zatrzymana, a na mocy pierwszego pokoju toruńskiego z l lu­tego 1411 Krzyżacy zwrócili Żmudź i ziemię dobrzyńską (na okres życia Władysława Ja­giełły, wielkiego księcia litewskiego Witolda [1350-1430]). Wszystkich roszczeń do Żmu­dzi Krzyżacy wyrzekli się dopiero w 1422, po trzech dalszych konfrontacjach wojskowych. Patrz także trzynastoletnia wojna