KRZYŻAKÓW WOJNY Z POLSKĄ

KRZYŻAKÓW WOJNY Z POLSKĄ 1308--1343. Brandenburgia dążyła do opanowa­nia Pomorza Gdańskiego, jej wojska wtarg­nęły na ten obszar. Polacy zwrócili się do Krzyżaków o ich wyparcie (patrz krzyża­ków podbój prus 11233-1283). Krzyżacy wy­parli Branderburczyków, ale w Gdańsku w 1308 dokonali rzezi polskich żołnierzy i mieszkańców miasta, następnie w latach 1308-1309 podbili Pomorze Gdańskie. Wie­lki mistrz Krzyżaków przeniósł swą siedzibę do zamku w Malborku (w pobliżu Gdańska). Król Polski Władysław Łokietek (1260--1333), mając nadzieję na odzyskanie Po­morza Gdańskiego i uzyskanie dostępu do morza, rozpoczął negocjacje z papieżem, który miał wpływ na Krzyżaków. Król zawarł również przymierze z Litwą, wro­giem Krzyżaków. W 1331 i 1332, gdy uwagę króla Władysława zajmowało niebezpieczeń­stwo grożące na południu ze strony Cze­chów, Krzyżacy najechali Polskę. 27 wrześ­nia 1331 Krzyżacy ulegli Polakom w bitwie pod Płowcami, ale później nadal pustoszyli północno-wschodnią Polskę i zagarniali jej ziemie. Po objęciu tronu król Polski Kazi­mierz III Wielki (1309-1370) zdołał prze­rwać wojnę podpisując w 1343 traktat w Ka­liszu; Polska odzyskała utracone terytoria w zamian za pozostawienie Pomorza pod panowaniem Krzyżaków.