KUNAKSA, BITWA POD KUNAKSĄ

KUNAKSA, BITWA POD KUNAKSĄ 4O1 p.n.e. Dążąc do odebrania tronu perskiego swojemu bratu Artakserksesowi II (zm. 359), Cyrus Młodszy (424P-401) zaciągnął prze­szło 11 tysięcy najemników greckich, któ­rych koniec wielkiej PELOPONESKIEJ WOJNY pozbawił zajęcia. Zwerbowani rze­komo do przeprowadzenia karnej wyprawy przeciw Pizydii, Grecy zgłosili zastrzeżenia, gdy ujawniono im, że prawdziwym celem jest Babilon, ale propozycja dwukrotnie większego żołdu rozwiała ich wątpliwości. W 401 pod Kunaksą, w pobliżu Babilonu, Grecy pod dowództwem Klearchosa (zm. 401) i perska armia Cyrusa stoczyli bitwę ze znacznie większą armią Artakserksesa (oko­ło 100 tysięcy żołnierzy). Gdy zwycięstwo wydawało się już bliskie, Cyrus poniósł śmierć, w następstwie tego Persowie poszli w rozsypkę. Grecy, którzy na lewym skrzyd­le pobili przeciwnika, musieli się wycofać. Tissafernes (zm. 395), perski satrapa nad­brzeżnej Azji Mniejszej, zwabił Klaerchosa i innych wodzów greckich na rozmowę, w czasie której zostali podstępnie zamor­dowani. Około 10 tysięcy zaciężnych Gre­ków rozpoczęło długi odwrót broniąc się przed ścigającymi ich Persami dowodzony­mi przez Tissafernesa (patrz dziesięciu tysięcy greków od wrót 401-400 p.n.e).