LATYŃSKA WOJNA

LATYŃSKA WOJNA 340-338 p.n.e.  Przez

wiele dziesiątków lat Rzym był tylko jed­nym z miast w Lacjum, czyli na równinach latyńskich w środkowej Italii, ale stopniowo zdominował ten obszar. Wiele miast latyń-

skich należało do luźnego związku czy też ligi kierowanej przez Rzym, jednak w 340 kilka większych miast zakwestionowało przewodnictwo Rzymu i wystąpiło ze związ­ku. Poparły je przeciwstawiające się Rzy­mowi plemiona, między innymi mieszkańcy Kampanii. W bitwie pod Wezuwiuszem (339) Publiusz Decjusz Mus poświęcił życie przeprowadzając beznadziejny atak na siły zbuntowanych Latynów, by jego towarzysz Tytus Manliusz Imperiosus Torkwatus mógł bezpiecznie wycofać się z resztą woj­ska. Wkrótce Manliusz poprowadził Rzy­mian do zwycięstwa w bitwie pod Trifanum (338); pokonani Latynowie musieli zgodzić się na sojusz z Rzymem. W odróżnieniu od poprzednich porozumień związku, w któ­rych wszyscy członkowie mieli równe pra­wa, tym razem Rzym został uznany za przywódcę, a inne miasta były z nim zwią­zane sojuszami zaczepno-obronnymi. Miasta przyznały sobie również wzajemnie prawa obywatelskie.