LUBEKI WOJNA

LUBEKI WOJNA 1531-1536. Lubeka, mias­to portowe w północnych Niemczech, kie­rowniczy ośrodek Hanzy, związku miast, dążyła do utrzymania swej dominacji han­dlowej na Morzu Bałtyckim, przede wszyst­kim poprzez podporządkowanie sobie w tej dziedzinie Szwedów, Duńczyków i Holend­rów. Pod pretekstem, że szwedzki książę (szwagier króla Szwecji Gustawa I [1496--1560]) nie spłacił długów wojennych, bur­mistrz Lubeki, Jiirgen Wullenwever (1488?--1537) nakazał konfiskatę statku szwedzkie­go jako rekompensatę za poniesione straty. W odpowiedzi Gustaw nałożył embargo na wszystkie statki Lubeki w szwedzkich por­tach. Lubeka i jej hanzeatyccy sojusznicy, zachęcani i wspomagani przez rebeliantów duńskich, wypowiedzieli wojnę Szwecji oraz Danii i zdobyli miasta Malmó i Kopenhagę. Hanza nie zdołała utrzymać swoich zdoby­czy. Dania i Szwecja pośpiesznie zawarły przymierze, po czym ich wojska wyparły najeźdźców i osiągnęły decydujące zwycięst­wo nad flotą lubecką. Lubeka zgodziła się na zawarcie pokoju (traktat w Hamburgu, 1536) i nigdy nie odzyskała już monopolu na handel na Bałtyku. Traktat z 1536 przewidy­wał pewne ulgi celne dla statków Lubeki i zawierał zobowiązanie do spłaty długów wojennych. Zmuszony do opuszczenia Lu­beki Wullenwever został pojmany, uwięzio­ny, poddany torturom i stracony (1537). Patrz także hrabiego wojna 1533-1530; kal-marska wojska domowa