MAHMUDA Z GHAZNI PODBOJE

MAHMUDA Z GHAZNI PODBOJE ek. 1000-1030. Zdobywca • północno-zachod-nich Indii, a po 998 trzeci turecki władca Ghazni (królestwa obejmującego dzisiejszy Afganistan i północno-wschodnią część Ira­nu) Mahmud (971-1030) był pierwszym najeźdźcą Indii, który kierował się zasadami islamu. W czasie siedemnastu najazdów dokonanych w latach ok. 1000-ok. 1026 wojska Mahmuda zniszczyły wiele świątyń i ośrodków kultu hinduskiego jako przybyt­ków pogańskich. Wydaje się jednak, że prawdziwym celem podbojów było zdobycie łupów, które miały przekształcić Ghazni w drugi Bagdad (który ok. 800 był naj­wspanialszym miastem islamu), a nie nawracanie niewiernych. Pod koniec życia Mahmuda w skład jego królestwa wchodził Kaszmir, Pendżab i większa część obecnego Iranu, który był w 977 terenem jego pierw­szego najazdu. Trzy najazdy na Indie za­sługują na szczególną uwagę. 15-tysięczna lekka jazda była w 1001 tak doskonale wyćwiczona, że zdołała pobić w pobliżu Peszawaru trzykrotnie większą armię indyj­ską; indyjski wódz poległ w bitwie. Od­nowionej armii Pendżabu omal nie udało się pokonać Gaznawidów w 1108, ponownie w pobliżu Peszawaru; atak około 30 tysięcy żołnierzy indyjskich zmusił Gaznawidów do odwrotu, ale indyjskie słonie wpadły w panikę, co pozwoliło nieprzyjacielowi na przegrupowanie sił i zwycięstwo. Po tej bitwie Pendżab został przyłączony do Gha­zni. Chciwość Mahmuda ujawniła się pod­czas najazdu na południową prowincję nad­brzeżną Kathiawar; zdobył tam Somnath i ograbił ze wszystkich skarbów bogatą świątynię hinduską, zabierając nawet ozdob­ne wrota. Na podbitych ziemiach sprawował surowe rządy, jednakże nie nawracał siłą na islam, korzystał nawet z wojsk hinduskich nie obawiając się buntu, jaki mogłaby wy­wołać jego grabież i bezczeszczenie przybyt­ków hinduskiego kultu.