MAORYSÓW WOJNA

MAORYSÓW WOJNA 1844-1847. Wódz Maorysów nazwiskiem Hone Heke z pół­nocnej części Bay of Islands przy Wyspie Północnej, należącej do Nowej Zelandii, rozgniewany masakrą Wairau (patrz wai-rau masakra 1843), przywłaszczaniem zie­mi, przeniesieniem kolonialnego rządu do Auckland oraz zmniejszeniem się liczby mieszkańców i wpływów z podatków, w lip­cu 1844 dokonał napadu na Russell (Koro-rareka), ściął maszt z flagą brytyjską, a w marcu 1845 splądrował miasto. Mimo wysiłków podejmowanych przez brytyjskie wojska kolonialne, by powstrzymać jego działania, Hone Heke wraz z innym wo­dzem, Kawiti aż do połowy 1845 kierował atakami Maorysów na brytyjskie osady. Później na czele wojsk brytyjskich stanął sir George Grey (1812-1898), który poko­nał Kawiti w styczniu 1846, a w 1847 zmusił Hone Heke do zaprzestania walk. Jako nowy gubernator generalny, Grey za­pewnił Nowej Zelandii spokój, który trwał do 1860. Sprzyjającą okolicznością było odkrycie złota w Australii, ponieważ zape­wniło ono Maorysom i osadnikom brytyj­skim zbyt produktów rolnych. Spory o zie­mie prowadziły jednak nieuchronnie do nowych starć - trzech TARANAKI WO­JEN.