MARCHII WALIJSKIEJ BARONÓW REBELIA

MARCHII WALIJSKIEJ BARONÓW REBELIA Stosunki między królem Anglii Ed­wardem II (1284-1327) a jego baronami były napięte, zwłaszcza w sprawach dotyczących nominacji na wysokie stanowiska. Jeden z faworytów, Perot Gaveston, został stracony w 1312. Następnym faworytem Edwarda był szambelan, Hugo Dispenser (1262-1326). Spowinowacony przez mał­żeństwo z rodem Clare, uzyskał Glamorgan na granicy walijskiej, co wzbudziło nieza­dowolenie panów marchii. Tomasz hrabia Lancaster zjednoczył opozycję przeciw Dis-penserowi i doprowadził do jego wygnania, co wzburzyło Edwarda. W 1322 wojska królewskie zaatakowały baronów pod Bo-roughbridge; stosując nową taktykę walki spieszonych jeźdźców i łuczników przeciw jeździe, wojsko Edwarda zwyciężyło bun­towników. Król kazał stracić Lancastera i kilku jego towarzyszy i sprowadził Dis-pensera z wygnania.