MARSZ NA RZYM

MARSZ na RZYM 1922. Latem 1922 Wło­chy stały na krawędzi wojny między par­tiami politycznymi; rząd nie mógł dać sobie rady zwłaszcza z faszystami, którzy doszli już do władzy w Bolonii, Mediolanie i in­nych miastach. Benito Mussolini (1883--1945), przywódca Narodowej Partii Faszys­towskiej domagał się ustąpienia premiera Luigiego Facty (1861-1930), liberała, sła­bego polityka, i utworzenia rządu faszys­towskiego, grożąc poważnymi następstwami w razie niespełnienia jego żądań. Marsz na Rzym (28 października 1922) zorganizowany przez faszystów zmusił premiera do ogło­szenia (zbyt późno) stanu oblężenia i wyda­nia dekretu o stanie wyjątkowym. Król Wiktor Emanuel III (1869-1947), konsty

tucyjnie głowa państwa, odmówił podpisania dekretu i zdymisjonował premiera. Gdy 30 października 1922 Mussolini przybył z Me­diolanu do Rzymu wygodnym wagonem sypialnym, przekonał się, że tylko około 25 tysięcy czarnych koszul (faszystów) okupuje stolicę. Następnego dnia specjalne pociągi dowiozły tysiące jego zwolenników. Faszyści otoczyli pałac królewski i powitali okrzyka­mi zwycięstwo Mussoliniego, którego król upoważnił do utworzenia rządu i przywró­cenia porządku. Patrz także d'annunzia

WOJNA 1919-1920.