MAURIÓW PODBOJE

MAURIÓW PODBOJE ok. 325-232 p.n.e.

Do czasu najazdu tureckich muzułmanów na północ Indii w 1125 (patrz muhammada ghori podboje 1175-1200) historia Indii to historia małych lub bardzo małych państw wiodących ze sobą nieustanne spory. Dwa czynniki uniemożliwiały zjednoczenie poli­tyczne subkontynentu indyjskiego: stałe najazdy z Azji Środkowej i Południowo--Zachodniej oraz sprzyjające podziałom za­sady hinduizmu. Mimo to królestwo Maga-dha położone nad Gangesem trwało w roz­maitych formach od 500 p.n.e. aż do V w. n.e. i to ono podjęło dwie ważne próby zjednoczenia Indii. W 600 p.n.e. Magadha była jednym z co najmniej 16 rywalizują­cych ze sobą państw; w ciągu 100 lat liczba rywali zmniejszyła się do czterech, a później już tylko Magadha ze stolicą w Pataliputrze (Patna) sprawowała władzę nad szlakami handlowymi wzdłuż Gangesu. Magadha jako imperium Mauriów, istniała od 325 p.n.e.; wtedy to jej tron objął Ćandragupta Mauria (wzmian. ok. 325-ok. 290), który zdobył ziemie od Indusu na wschodzie do Narmady na południu i - usiłując zamknąć przełęcze w półnoeno-zachodniej części Indii, przez które przechodzili najeźdźcy - zwyciężył w 303 wojska Seleukosa I Nikatora (358P-280), władcy Persji i Syrii. Syn Ćan-dragupty, Bindusara (wzmian. 298-273) poszerzył imperium Mauriów daleko w głąb Dekanu (środkowe Indie) oraz na obszary późniejszego państwa Majsur (Karnatik). Jego wnuk Aśioka (wzmian. 269-232) ukoń­czył budowę imperium, dokonując krwawe­go podboju królestwa Kalingi aż po rzekę Godawari (271); po podbojach Aśioki im­perium Mauriów panowało nad całym sub-kontynentem, z wyjątkiem południowego krańca. Za czasów Aśioki władza była scen­tralizowana, imperium żyło w pokoju. Po­kojowa polityka Aśioki doprowadziła do zmniejszenia armii, co przyczyniło się do wybuchu wewnętrznych konfliktów i wyda­ło Indie na łup najazdów Baktriów, Scytów i Fartów. W 150 p.n.e. do Pataliputry dotarły wojska indyjsko-helleńskie. Imperium chy­liło się ku upadkowi; w III w. n.e. na tronie osadzani byli władcy indyjsko-greccy i inni cudzoziemcy. Magadha jednak przetrwała i odżyła w IV w. n.e. pod panowaniem dynastii Guptów.