MEDYJSKO-PERSKA WOJNA

MEDYJSKO-PERSKA  WOJNA 559-550

p.n.e. Około 600 Persja stała się wasalem Medii. W 559 Cyrus II Wielki (600P-529), syn Persa (Kambyzesa I [wzmian. 600-559]) i Mandany, córki Astyagesa (wzmian. 584-549) króla Medii został władcą Persji. Wypowiedział on posłuszeństwo swemu su-werenowi. Stał się założycielem dynastii Achmenidów i stworzył imperium perskie. Dynastia sprawowała władzę do klęski za­danej jej około 330 przez Aleksandra Wiel­kiego (356-323). Cyrus liczył na poparcie starszyzny medyjskiej, która miała dość okrutnych rządów Astyagesa; był on bardzo niepopularny. Doszło do walk w 553; już w pierwszej bitwie Cyrus odniósł zwycięs­two m.in. dzięki przejściu znacznej części Medów na jego stronę. W drugiej bitwie Astyages dostał się do niewoli. Cyrus daro­wał mu życie. Ten akt łaski doprowadził do wybuchu PERSKO-LIDYJSKIEJ WOJNY 547-546 p.n.e. W 550 Cyrus zajął Ektabanę stolicę Medii, którą opanował.