MEGIDDO, PIERWSZA BITWA POD MEGID-DO

MEGIDDO, PIERWSZA BITWA POD MEGID-DO ok. 1469 p.n.e. Ekspansja królestwa Mitanni (patrz hurytów podboje ok. 1700-1500 p.n.e.) przyczyniła się do upadku zwierzchnictwa Egiptu nad Syrią i Pales­tyną. Faraon Totmes III (wzmian. 1500-1447) postanowił przywrócić Egiptowi dawną świetność. W latach siedemdziesią­tych XV w. p.n.e. rozpoczął na Bliskim Wschodzie udaną kampanię wojenną; przy­wrócił zwierzchnictwo Egiptu nad Palestyną i wkroczył do północnej Syrii. Według zachowanych zapisów, napotkał opór syryj-sko-palestyńskiej opozycji skupiającej 330 zbuntowanych książąt dowodzonych przez mitańskiego króla Kadeszu. Około 1469, w pobliżu ufortyfikowanego miasta Megiddo w północnej Palestynie, strzegącego drogi do Mezopotamii, armia książąt stoczyła bitwę z wojskami egipskimi. Egipcjanie podzieleni na trzy kolumny rozpoczęli nie­spodziewanie atak o świcie i wyparli nie­przyjacielskie wojska, które schroniły się w mieście. Po złupieniu obozu przeciwnika

Egipcjanie pod dowództwem Totmesa roz­poczęli siedmiomiesięczne oblężenie Megid-do i zdobyli miasto. Kampania Totmesa miała duże znaczenie, ponieważ doprowa­dziła do rozciągnięcia zwierzchnictwa egip­skiego na południowo-zachodnią Azję. Wszyscy członkowie koalicji, z wyjątkiem króla Mitanni, uznali zwierzchnictwo Egip­tu. Totmes zaczął pustoszyć południowo--wschodnią część państwa Mitanni, a zwła­szcza obszary wokół Karkemiszu, nie zdołał jednak podbić królestwa, które później, za panowania następnego władcy Egiptu, przez krótki czas było sprzymierzeńcem Egiptu. Druga bitwa pod Megiddo 609 p.n.e. Me-giddo, miejsce kilku dużych bitew w czasach przedchrześcijańskich, zapowiadane proroc­twami miejsce przyszłego Armageddonu (bitwy pod koniec świata między siłami dobra i zła), po upadku i zburzeniu NINI-WY w 612, odegrało znaczną rolę w procesie rozpadu imperium asyryjskiego. Egipt, za panowania faraona Necho II (wzmian. ok. 609-593) związany sojuszem z Asyrią, prag­nął pomóc Asyryjczykom w odzyskaniu ich niedawno założonej stolicy Charranu (obec­nie w tureckiej prowincji Urfa). Necho zawiadomił króla Judy Jozjasza, że chciałby przejść przez jego terytorium. Joziasz nie udzielił pozwolenia i wyruszył ze swym małym wojskiem w celu powstrzymania ogromnej armii egipskiej faraona, która była już w drodze. Jozjasz poniósł klęskę pod Megiddo, sam zginął ugodzony strzałą. Ar­mia egipska udała się na północ; niczego nie uzyskawszy pod Charranem, wróciła do Palestyny, gdzie zdołała powstrzymać Babi-lończyków. Patrz także karkemisz, bitwa pod karkemisz 005 p.n.e.