MEKKI l MEDYNY WOJNA

MEKKI l MEDYNY WOJNA 624-630. Maho­met (570-632) stworzył religię islamu, wyrze­kając się pogańskich wierzeń swego arabskie­go plemienia Kurajszytów z Mekki. W oba­wie przed zamordowaniem przez wyznawców starego kultu uciekł w 622 (hidżra) do Jater-bu (obecnie Medyna). W marcu 624 Maho­met z 300 zwolennikami napadł na karawanę z Syrii złożoną z 1000 mekkańczyków pod wodzą Abu Sufjana (563-651) z dynastii Omajjadów (Omajjadzi początkowo odrzucili nauki Mahometa, później je przyjęli). Od­niósł zwycięstwo. Walka ta spowodowała, że Mekka zaczęła traktować Mahometa jak po­ważnego przeciwnika. W 625 Kurajszyci odnieśli na wzgórzu Uhod w pobliżu Mekki nieznaczne zwycięstwo nad zwolennikami Mahometa. Abu Sufjan obawiając się rosnące­go religijnego wpływu Mahometa, w 627 na czele 10-tysięcznego wojska obiegł Medynę, ale nie zdołał jej zdobyć, chociaż Mahomet miał tylko 3000 wojowników. Walczące stro­ny zawarły umowę w al-Hudajbijji, która umożliwiła Mahometowi pielgrzymkę do Mekki w 629. Jednakże Mekka złamała porozumienie i zaatakowała zwolenników Mahometa w listopadzie 629. W odpowiedzi w styczniu 630 Mahomet podjął wyprawę na Mekkę, nie natrafił na opór i zniszczył w Mekce ponad 350 posągów bożków pogań­skich. Później zdobył w Mekce szerokie rzesze zwolenników, co pozwoliło mu na ogłoszenie jej świętym miastem islamu. Patrz także muzułmańskie powstanie ese.