MEKSYKAŃSKA REWOLUCJA

MEKSYKAŃSKA REWOLUCJA 1823. Cesarz Meksyku Agustin I (1783-1824) usiłował

egzekwować swą władzę, choć Kongres Na­rodowy bacznie przyglądał się poczynaniom władcy; ekstrawagancja cesarza pociągała za sobą coraz większe wydatki. Mały garnizon hiszpański, jaki pozostał na wyspie San Juan de Ulloa u wybrzeży Yeracruz, utrud­niał cesarzowi ściąganie ceł, w związku z czym Agustin I uciekł się do konfiskat, które miały podnieść jego dochody. Wkrótce stracił poparcie żołnierzy, gdyż część z nich miesiącami nie otrzymywała żołdu. Generał Antonio Lopez de Santa Anna (1794-1876), odkomenderowany przez cesarza do zajęcia wyspy San Juan de Ulloa, objął dowództwo nad armią meksykańską i wydał odezwę wzywającą do ustanowienia republiki. Po przyłączeniu się do niego generała Guada-lupy Yictorii (1789-1843) obaj generałowie wysunęli w lutym 1823 „Plan de Casa Mata' przewidujący utworzenie republiki, wydanie nowej konstytucji i powołanie nowego kon­gresu. Armia poparła plan; w marcu 1823 Agustin musiał zrzec się korony i udać na wygnanie do Europy. Ustanowiono repub­likę, której prezydentem został Guadalupe Yictoria.