MOGOŁÓW WOJNA DOMOWA

MOGOŁÓW WOJNA DOMOWA 1657-1659.

Zostawszy w wieku 16 lat dowódcą wojs­kowym, Aurangzeb (1618-1707) wygrał pra­wie wszystkie wojny podjęte z polecenia ojca, Szahdźahana (1592-1666) (patrz Au-rangzeba wojny 1636-165?), natomiast jego najstarszemu bratu, Darze Szikohowi (1615-1659), faworytowi Szahdźahana, do­gadzano na dworze starając się nie sprowo­kować go do buntu (bunty książąt przeciw ojcom-cesarzom były zwyczajową praktyką Mogołów). Dara tylko raz dowodził armią i to bez powodzenia. Obawiając się młod­szego brata, Dara i jego frakcja zaprzepaścili sukcesy Aurangzeba w wojnie z Golkondą i Bidźapurem (1656-1657), zadowalając się ogromnymi kontrybucjami wypłaconymi przez zwyciężonych władców. Dara objął rządy i zerwał wszelkie więzy z braćmi, przyczyniając się w ten sposób do wybuchu wojny o sukcesję. Szudża (zm. ok. 1658) i Murad (zm. 1661), dwaj bracia Dary, obwołali się sami cesarzami, zwołali armie i zamierzali ruszyć na Agrę, stolicę Mogo­łów. Szudża został pokonany (24 lutego 1658) i wyparty do Bengalu. Murad i Auran­gzeb sprzymierzyli się i zwyciężyli siły cesarskie pod Dharmatem (25 kwietnia 1658), a Darę pod Samugarhem, w pobliżu Agry (8 czerwca 1658). Dara uciekł, został ponownie pobity pod Deorajem, a następnie ujęty. Stracono go na podstawie fałszywego oskarżenia. Aurangzeb, uwolniony od Mu-rada (uwięziono go, a później stracono) i Szudży (zwabiony w zasadzkę i zabity w Bengalu), pozbawił tronu Szahdźahana, uwięził go w twierdzy w Agrze i odmawiał wszelkim prośbom o spotkanie. 26 czerwca ogłosił się cesarzem, a w początkach nic już nie zagrażało jego panowaniu; jego ojciec pozostał do końca życia w wię­ zieniu z widokiem na Tadż Mahal.