NIEMIECKIE WOJNY KOLONIALNE W AFRYCE

NIEMIECKIE WOJNY KOLONIALNE W AFRY­CE 1903-1908. Niemcy popierały osadnic­two białych w Afryce, było ono uznawane w polityce ekonomicznej państwa za czyn­nik decydujący na drodze do samowystar­czalności ich kolonii. Często przymusowo wysiedlano tubylcze plemiona z ich trady­cyjnych terenów łowieckich i pasterskich. W 1903 w Niemieckiej Afryce Południo-wo-Zachodniej (Namibia) wybuchło powsta­nie plemienia Hotentotów (nazwa własna Khoi-Khoin), które szybko ogarnęło cały kraj. W 1904 w Afryce Południowo-Zachodniej powstanie wznieciło plemię Here-rów zaciekle walcząc z niemieckimi prze­śladowcami. Z Niemiec przybyło wojsko i kosztem wielkich wysiłków oraz ogrom­nego rozlewu krwi do 1908 zgniotło po­wstanie; Niemcy wymordowali około 80 procent populacji Hererów i 50 procent Hotentotów. Tubylcze plemiona wznieciły także powstania w Niemieckiej Afryce Wschodniej (Tanzania) (patrz magi-magi powstanie 1905-1907) i w Kamerunie, w Af­ryce Zachodniej, brutalnie zdławione przez wojska niemieckie. Większość tubylców sprowadzono do roli niewolników zatrud­nionych w kopalniach i na plantacjach. Patrz także arabskie powstanie w niemiec­kiej afryce wschodniej