NINIWY UPADEK

NINIWY UPADEK 612 p.n.e. Czwartą i naj­wspanialszą stolicą asyryjskiego imperium była Niniwa (nazwa hebrajska, asyryjska nazwa: Ninua). Położona nad rzeką Tygrys (naprzeciw dzisiejszego Mosulu, w Iraku), otoczona murami długości 120 km, grubości 4,5 m, teoretycznie była nie do zdobycia, a mimo to połączone siły Medów, Babiloń-czyków, z pomocą Scytów i Persów zdobyły i zniszczyły miasto, spełniając tym proroc­two Nahuma i Sofoniasza zawarte w Starym Testamencie. Nie ocalały żadne zapisy, któ­re podałyby szczegóły tych zdarzeń. Kroniki Medów wspominają, że Tygrys wylał i że tarany kruszące umieszczone były na tratwach, co wskazywałoby na to, że do miasta dostano się od strony rzeki przez wyłom w długim murze. Upadek, zniszczenie i po­rzucenie Niniwy pozostaje tajemnicą, której nie wyjaśniły rozległe prace wykopaliskowe. Mniej więcej 200 lat po opisywanych wypad­kach miejsce to zwiedzał grecki historyk Ksenofont i zapisał, że miasto było nadal opustoszałe. Patrz także asyryjskie wojny ok. 746-609 p.n.e.