OFFY WOJNY

OFFY WOJNY 771-796. Offa (wzmian. 757-796), został królem Mercji po krótkiej, zakończonej powodzeniem wojnie domowej (757) z mordercami jego kuzyna, króla Ethelbalda (wzmian. 716-757), po czym objął władzę bezpośrednią lub pośrednią nad dużą częścią anglosaskiej Anglii na południe od obecnego Yorkshire. W 774 nazywano go „królem Anglów'. Prowadzone przez niego wojny miały na celu przede wszystkim utrzy­manie istniejącego porządku; narzucenie sta­tusu wasala małemu królestwu Hasting, po­łożonemu między Kent a Sussex, w 771, i zdławienie powstań w Kent w 775, 795 i 796 (z pomocą zięcia, władcy Wessexu). Król wschodniej Anglii, który nie chciał się podporządkować Offie, został zwyciężony i ścięty w 794. Na zachodzie wojska Offy toczyły wiele potyczek z Walijczykami. Z po­lecenia władcy zbudowano wał ziemny i głę­boki rów, tak zwany Offa's Dike, który stanowił raczej granicę między Walią a An­glią niż obwarowanie. Offa był monarchą cywilizowanym; skodyfikował prawa i wpro­wadził nowy pieniądz. Patrz także ethel­balda WOJNY 733-750.