ŁOTEWSKA WOJNA O NIEPODLEGŁOŚĆ

ŁOTEWSKA WOJNA O NIEPODLEGŁOŚĆ 1919-1920. Po klęsce Niemiec w ŚWIA­TOWEJ WOJNIE I Łotwa proklamowała niepodległość; premierem nowego państwa został Karlis Ulmanis (1877-1940). Na po­czątku stycznia 1919 wojska Rosji Radziec­kiej wkroczyły na terytorium Łotwy i zdoby­ły Rygę, w której ustanowiono władzę rad. Wojska niemiecko-łotewskie, za przyzwole­niem aliantów, zmusiły wojska Rosji Radzie­ckiej do odwrotu w marcu 1919. Choć traktat wersalski zobowiązał Niemców do opuszcze­nia kraju, podjęli oni próbę zajęcia Łotwy, zostali jednak wyparci pod koniec listopada 1919. Rosja Radziecka ponownie próbowała zająć Łotwę, ale w styczniu 1920 pod nacis­kiem aliantów wycofała się z jej terytorium. Miesiąc później Łotwa i Rosja Radziecka zgodziły się na zawieszenie broni. W trak­tacie podpisanym w Rydze 11 sierpnia 1920 Rosja Radziecka uznała niepodległość Łot­wy (w 1940, w czasie ŚWIATOWEJ WOJ­NY II, po zajęciu Łotwy przez wojska ZSRR, kraj ten został jedną z republik radzieckich).