PARAGWAJSKA WOJNA DOMOWA

PARAGWAJSKA WOJNA DOMOWA  1947.

Generał Higinio Morinigo mianowany pre­zydentem Paragwaju w 1940 zawiesił konstytucję i sprawował rządy w stylu dyktatury wojskowej. W okresie jego rządów docho­dziło w Paragwaju do częstych zakłóceń porządku publicznego, między innymi do strajków powszechnych i demonstracji stu­denckich. Siły zbrojne, na które przezna­czono 45% budżetu narodowego, zachowy­wały wierność wobec Morinigo i dławiły opozycję. W lipcu 1946 Morinigo zezwolił na podjęcie działalności politycznej, zaka­zanej od 1940, i utworzył dwupartyjny rząd. Rok później febryści wystąpili z gabinetu i pod kierownictwem przewodniczącego par­tii, Rafaela Franco (1896-1972), byłego prezydenta Paragwaju, oraz z pomocą libe­rałów, usiłowali przejąć władzę, ale ponieśli porażkę w wojnie domowej, toczącej się od marca do sierpnia 1947. Morinigo pozostał na stanowisku do puczu wojskowego 6 czer­wca 1948. W ciągu następnych 15 miesięcy władzę w Paragwaju sprawowało pięciu pre­zydentów.