PERSKA REWOLUCJA

PERSKA REWOLUCJA 1921. W 1921 Persja była bliska upadku. Ahmad (1898-1930), ostatni szach z dynastii Kadżarów, był władcą słabym i skorumpowanym, gospo­darka państwa znajdowała się w złym stanie, była zdominowana przez Rosję i Wielką Brytanię, kierujące się własnymi interesami handlowymi i strategicznymi. Chcąc skoń­czyć z panującym chaosem, Reza Chan Pahlawi (1877-1944), oficer armii, popro­wadził około 3000 Kozaków do Teheranu, stolicy Persji, i 21 lutego 1921 dokonał udanego przewrotu - obalił szacha i ustano­wił nowy rząd. Reza Chan objął stanowisko ministra wojny oraz naczelnego dowódcy i wykorzystał posiadaną władzę, włącznie z prawem nakładania podatków, do opano­wania całego kraju. Reza Chan rządził jak dyktator, ale wprowadził wiele reform, zre­organizował wojsko i doprowadził do wyco­fania wojsk rosyjskich z Persji (1921); w 1923 został premierem, zawarł porozu­mienie z Wielką Brytanią dotyczące wyco­fania wojsk, stacjonujących w Persji od ŚWIATOWEJ WOJNY I, i wywierając wpływ na uległe zgromadzenie narodowe (Madżles), sprawił, że w 1925 formalnie pozbawiono władzy nieobecnego szacha (przebywał w Europie). W tym samym roku przyznano Rezie władzę dyktatorską. W końcu 1925 przybrał nazwisko Reza Szach Pahlawi i założył dynastię Pahlawich.