PERSKA WOJNA DOMOWA

PERSKA WOJNA DOMOWA 1747-1760.

Śmierć wielkiego władcy Persji Nadir Sza­cha (1688-1747) zakończyła 11-letni okres dynastii Afszarów i przyczyniła się do przej­ściowego rozpadu perskiego imperium, któ­re podzielili między siebie dowódcy Nadira. W 1747 o władzę walczyło 6 rywali; w 1760 środkowa i południowa Persja znalazła się pod władzą Karima Chana (1705P-1779), założyciela dynastii Zandów, który jako regent rządził w imieniu małoletniego szacha Ismaila III (wzmian. 1755-1780), wnuka ostatniego szacha z dynastii Safawidów. Do 1757 Karim Chan pokonał trzech rywali i osadził wówczas na tronie Ismaila. W 1758 zwyciężył Muhameda Hasana - chana Ka-dżara, założyciela następnej dynastii perskiej (patrz perska wojna domowa 1779-1794) wła­dającego północną Persją i podbił jego państ­wo. Karim tolerował, a może nawet popierał państwo Afszarów w Chorasanie, w którym panował szach Rokh, niewidomy wnuk Nadi­ra. Od 1760 do swej śmierci Karim Chan, który nigdy nie przybrał tytułu szacha, usiło­wał ożywić Persję wznosząc wspaniałe budo­wle, zmniejszając podatki i rozwijając handel.