PERUWIAŃSKA WOJNA DOMOWA

PERUWIAŃSKA WOJNA DOMOWA 1842--1845. W 1842 po śmierci prezydenta Au-gustina Gamarry (1785-1841) w bitwie pod Ingavi w czasie PERUWIAŃSKO-BOLI-WIJSKIEJ WOJNY 1841, wybuchła w Peru wojna domowa. Na początku 1843 Manuel Ignacio Vivanco, tytułujący się „uzdrowi­cielem', przejął władzę i mając poparcie wojska rozpoczął rządy dyktatorskie. Od­rzucił konstytucję z 1839, nie zwoływał kongresu, stosował ostre represje wobec przeciwników politycznych. Od początku 1844 opozycja przeciw Vivanco skupiała się w południowym Peru, skąd Ramon Castilla (l 797?-1867) poprowadził wojsko w celu obrony dawnej konstytucji. W czasie nie­obecności Vivanco wojska konstytucjonalis­tów przejęły stolicę Peru, Limę. W bitwie pod Carmen Alto, 22 lipca 1844, siły kon­stytucjonalistów pod komendą Castilli po-

konały armię Vivanco, zmuszając dyktatora do ucieczki za granicę. Walki między stron­nictwami trwały do wyboru Castilli na prezydenta 1845.