PIĘĆ MIAR RYŻU

PIĘĆ MIAR RYŻU 190-215. W czasie buntu chłopów chińskich w prowincjach Szantung i Szansi (patrz żółtych turbanów powsta­nie i84-ok. 204) wybuchły również zamieszki w regionie położonym bardziej na południe, w środkowych Chinach, gdzie od początku II w. miała swą siedzibę niewielka grupa wyznawców taoizmu. Jej założycielem był Czang Ling (34?-156), który uzdrawiał cho­rych za pomocą głoszenia prawd wiary; jego pacjenci dawali mu rocznie pięć miarek (ok. 8 1) ryżu za leczenie lub członkostwo w gru­pie wiernych. W 190 wnuk Czang Linga, Czang Lu, wówczas przywódca Zasady Pięciu Miar Ryżu, utworzył własną armię i założył niepodległe teokratyczne państwo w obecnej prowincji Syczuan; zniósł prywatną włas­ność, rozdzielał mieszkańcom zboże, zbudo­wał dla podróżnych „przyzwoite zajazdy' i krzewił religię taoistyczną. Zachęcał swoich „obywateli' do pracy przy naprawie dróg, co miało być pokutą za grzechy. Cesarze dynas­tii Hań wyprawiali wojska przeciw Czang Lu i jego zwolennikom, jednakże wojsko nie zdołało zlikwidować ich państwa. Po 25--letniej wojnie, Czang Lu poddał się wielkie­mu dowódcy wojskowemu Hanów, Cao Cao (155-220), zyskał przebaczenie, duże nadanie ziemskie i wysoki tytuł urzędniczy.