POLSKO-CZESKA WOJNA

POLSKO-CZESKA WOJNA 1291-1312. Król Wacław II (1271-1305) po przejęciu w 1288 pełnej władzy (patrz habsbursko-czeska wojna 1274-1278) odbudował potęgę Czech. Król osiągał duże dochody z bogatych kopa­lni srebra. W latach 1291-1292 w walkach z księciem Władysławem Łokietkiem (1260-1333) Wacław opanował Małopolskę, a w 1300 Wielkopolskę i Pomorze Gdańskie. W tym samym roku koronował się na króla Polski. W latach 1304-1305 Łokietek wzno­wił walkę o zjednoczenie Polski i opanował część Małopolski. Syn i następca Wacła­wa II, król Wacław III (1289-1306), w 1306 w drodze do Polski został zamordowany w Ołomuńcu na Morawach. Łokietek w 1306 opanował resztę Małopolski i Po­morze Gdańskie. W 1320 został koronowany na króla Polski, Władysława I. Śmierć Wac­ława III zakończyła panowanie dynastii Przemyślidów w Czechach. O tron czeski ubiegało się kilku pretendentów, w 1310 otrzymał go książę Jan Luksemburski (1296-1346), zięć Wacława II. Z inspiracji Jana doszło do buntu w Krakowie w 1311, ale Łokietek go stłumił. Patrz także węgier­ska wojna domowa