POMARAŃCZE, WOJNA POMARAŃCZOWA

POMARAŃCZE, WOJNA POMARAŃCZOWA 1801. Napoleon Bonaparte (1769-1821) domagał się, by Portugalia ustąpiła Francji część terytoriów i zamknęła porty przed brytyjskim handlem (patrz wojny rewolu­cyjnej francji 1792-1802). Gdy Portugalia odrzuciła jego żądania, Napoleon rozpoczął wojnę, do której niechętnie przyłączyła się Hiszpania. W kwietniu 1801 francuskie wojska dokonały najazdu na Portugalię, gdzie dołączyły do nich oddziały hiszpań­skie pod dowództwem Manuela Godoya (1767-1851). Po pokonaniu Portugalczyków w pobliżu Olivenzy na granicy hiszpańskiej Godoy wysłał królowej Hiszpanii triumfalną wiadomość z zapowiedzią podjęcia marszu na Lizbonę. Do przesyłki dołączył pomarań-

cze zebrane w okolicach Elvas (nazwa wojny pochodzi właśnie od tego podarun­ku). Portugalia pośpiesznie podpisała (6 czerwca) traktat pokojowy w Badajoz, w którym zobowiązała się do zamknięcia portów przed Wielką Brytanią, udzieliła Francji przywilejów handlowych, przekaza­ła Hiszpanii Olivenzę, Francji - część Brazylii (Gujana Portugalska) i zobowiązała się do zapłacenia reparacji wojennych. Na­poleon jednak odrzucił warunki traktatu, a ponadto groził zniszczeniem Hiszpanii i Portugalii, wobec czego Hiszpania przygo­towywała się do obrony. Napoleon nie spełnił swoich gróźb, ponieważ Wielka Brytania zmusiła Francję do podjęcia in­nych działań. Patrz także napoleońskie WOJNY 1803-1815.