PORTUGALSKA WOJNA DOMOWA

PORTUGALSKA WOJNA DOMOWA 1823--1824. W czasie tworzenia demokratycznej konstytucji portugalscy rojaliści wzniecili dwa nieudane powstania mające na celu przywrócenie monarchii absolutnej; pierw­sze wybuchło w Vila Real, drugie - w Vila Franca de Xira. To ostatnie popierał Dom Miguel (1802-1866), trzeci syn króla Portugalii Jana VI (1769-1826). 30 kwietnia 1824 Dom Miguel i zwolennicy absolutyz­mu wystąpili przeciw rządowi i ruszyli na Lizbonę, gdzie żołnierze tamtejszego gar­nizonu obwołali Miguela królem; poczyna­nia Dom Miguela poparła jego matka, kró­lowa Portugalii. Pod zarzutem rzekomego spisku przeciw rodzinie królewskiej aresz­towano szefa policji w Lizbonie i inne osobistości. Umiarkowani doradcy króla uciekli w popłochu, a król Jan został sam w pałacu Bemposta. Miguel obsadził stano­wiska oficerskie w armii swoimi stronnika­mi. Społeczeństwo portugalskie oburzone takim samowolnym traktowaniem króla Ja­na zwróciło się przeciw Dom Miguelowi, który musiał prosić ojca o przebaczenie. Z pomocą korpusu dyplomatycznego Jan zdołał odzyskać władzę, a aresztowany Mi­guel skazany został na wygnanie do Wied­nia. Król podpisał konstytucję przywracają­cą Kortezy (zgromadzenie ustawodawcze). W 1825 Jan zgodził się na niepodległość Brazylii; następcą tronu Brazylii i Portugalii został jego syn Piotr I (1798-1834), cesarz Brazylii (patrz brazylijska wojna o nie­podległość 1822-1825). Patrz także porto rewolucja w porto 1820.