PORTUGALSKO-MAROKAŃSKA WOJNA

PORTUGALSKO-MAROKAŃSKA WOJNA 1578. Król Portugalii Sebastian (1554--1578), wychowanek jezuitów, dążył do zorganizowania wielkiej krucjaty przeciw niewiernym zamieszkującym tereny obec­nego Maroka. Mimo przestróg papieża Grze­gorza XIII (1502-1585) i króla Hiszpanii Filipa II (1527-1598) Sebastian zebrał armię złożoną z 25 tysięcy żołnierzy, częściowo cudzoziemców. Wyprawa wyruszyła w czerw­cu 1578; jej celem było poparcie pretendenta do tronu w Fezie (Maroko). Wojsko poma­szerowało do Alcazarquivir (Kasr el-Kebir), gdzie znacznie liczniejsze oddziały króla Fezu czekały już na pozbawionych żywności i osłabionych upałem przeciwników. 4 sier­pnia 1578 doszło do tzw. bitwy trzech króli; armia portugalska pod nieudolnym dowódz­twem Sebastiana, któremu towarzyszył mu-

zułmański pretendent, poniosia klęskę. Na polu walki zginęli król Fezu, Sebastian i pretendent do tronu; poległo około ośmiu tysięcy żołnierzy Sebastiana, a około 15 tysięcy dostało się do niewoli, reszcie udało się uciec. Portugalia wykupiła z niewoli szlachtę za olbrzymią sumę, co niemal do­prowadziło do bankructwa państwa; w kraju utrzymywały się pogłoski, że Sebastian nie zginął, co spowodowało powstanie ruchu znanego jako sebastianizm (mesjanistyczne przekonanie, że król wróci i pomoże Por-tugalczykom pozbyć się hiszpańskiej domi­nacji). Patrz także hiszpańsko-portugalska WOJNA 1580-1589.