RAZI N A POWSTANIE

RAZI N A POWSTANIE 1665-1671. Po woj­nie ROSYJSKO-POLSKIEJ 1658-1667 Stiepan (Stieńka) Razin (zm. 1671), którego brat został stracony za dezercję, w 1665 został przywódcą ubogich Kozaków z gór­nego biegu Donu. W latach 1667-1668 dokonywał napadów na obszary położone nad dolnym biegiem Wołgi oraz rzeki Jaik (Ural), a w latach 1668-1669 - na perskie wybrzeże Morza Kaspijskiego. Władze ro­syjskie udzieliły amnestii razinowcom w za­mian za wydanie broni, statków i jeńców, co Razin wypełnił tylko częściowo. Wrócił nad Don wraz z ludźmi i łupem. W kwietniu 1670 Kozacy Razina (około 7000 ludzi) zdobyli Carycyn (Wołgograd) i wymordo­wali tamtejszą szlachtę, a 3 lipca w sile 12 tysięcy wzięli szturmem Astrachań. Do Ko­zaków dołączyły tysiące chłopów, połączone siły ruszyły w górę Wołgi. Razinowcy zdo­byli Saratów i obiegli Symbirsk. Przeciw niezdyscyplinowanym 20-tysięcznym wojs­kom Razina wyruszyła armia carska; 15-16 października 1670 wojsko Razina zostało pobite pod Symbirskiem, Razin uciekł nad Don, został ujęty przez Kozaków niżowych w kwietniu 1671, przekazany do Moskwy i tam stracony. Wojska carskie stosowały krwawe represje. Obiegły i zdobyły Ast­rachań (8 grudnia 1671), ostatni ośrodek oporu powstańców.