ROSYJSKO-AUSTRIACKO-TURECKA WOJNA

ROSYJSKO-AUSTRIACKO-TURECKA WOJNA Do wznowienia wojny prowa­dzonej przez Katarzynę (krążyły pogłoski, że caryca pragnie podbić tureckie imperium) przyczyniło się wcielenie do Rosji Krymu (1783), objęcie przez Rosję protektoratu nad Gruzją, a także tureckie próby wywołania powstania tatarskiego. Rosja podjęła wojnę w przymierzu z cesarzem niemieckim Józe­fem I. W 1787 Suworow udaremnił odzys­kanie Krymu przez Turków, zadając klęskę ich desantowi pod Kinburnem, a Piotr Rumiancew w 1788 wkroczył do Mołdawii. Rosyjska flota czarnomorska pod dowódz­twem bohatera amerykańskiej marynarki Johna Paula Jonesa (1747-1792), który słu­żył w rosyjskiej flocie w stopniu kontr­admirała, zwyciężyła w czerwcu 1788 w dwóch bitwach morskich w pobliżu ujścia Dniepru. W 1788 Rumiancew zdobył Oczaków nad Morzem Czarnym; doszło do rzezi Turków. Rosjanie i Austriacy pobili Turków w bitwie pod Fokszananu (Focsani) na granicy mołdaw-sko-wołoskiej; Austriacy zdobyli Belgrad 1789. Po objęciu austriackiego tronu przez niechęt­nego Rosji Leopolda II (1747-1792) doszło do podpisania w Sistowej austriacko-tureckiego traktatu pokojowego, na mocy którego Belgrad wrócił do Turcji (1791). Suworow w 1790 zdobył twierdzę Izmaił nad Dunajem, a admi­rał Fiodor Uszakow rozbił flotę turecką u przylądka Kaliakri (1791). Rosja i Turcja zawarły 9 stycznia 1792 w Jassach traktat pokojowy. Rosja zwróciła Mołdawię, a zacho­wała Oczaków i wszystkie zdobyte ziemie na wschód od Dniestru.