ROSYJSKO-FIŃSKA WOJNA

ROSYJSKO-FIŃSKA WOJNA 1939-1940 (zi­mowa wojna). W 1939 po wybuchu działań wojennych w Europie Związek Radziecki zażądał, by Finlandia odstąpiła mu bazę morską na półwyspie Hanko, zdemilitary-zowała linię Mannerheima (ufortyfikowana linia obrony przed Związkiem Radzieckim, przecinająca Przesmyk Karelski) i ustąpiła kilka wysp w Zatoce Fińskiej. Finlandia odmówiła; po zerwaniu rokowań w listopa­dzie 1939 Finlandię najechały siły armii radzieckiej liczące około miliona żołnierzy. Przez ponad trzy miesiące około 300-tysięcz-ne wojsko fińskie (około 80% armii stano-

wili zmobilizowani rezerwiści) powstrzy­mywało przeważające siły wroga świetnie wykorzystując ciężkie warunki fińskiej zimy (głębokie śniegi i temperatura poniżej zera). W pobliżu wsi Suomussalmi we wschodniej Finlandii Finowie wygrali trwającą miesiąc bitwę, w której artyleria i piechota fińska zdziesiątkowała dwie radzieckie dywizje (11 grudnia 1939-8 stycznia 1940). Mimo że na pomoc Finom przyszli solidaryzujący się z nimi ochotnicy ze Szwecji i Norwegii, a także wojska alianckie, wojska fińskie nie zdołały w lutym 1940 odeprzeć zmasowa­nych ataków wojsk radzieckich na linię Mannerheima; wspartych ciężkim ogniem artyleryjskim i atakami lotniczymi, wojska radzieckie przełamały linię obrony, pono­sząc przy tym ciężkie straty, i kontynuowały ofensywę w kierunku Yiipuri (Wyborg). Wyczerpani, bez wystarczającej pomocy z zagranicy, Finowie poprosili o pokój i 12 marca 1940 przyjęli radzieckie warunki, to znaczy oddali Przesmyk Karelski i Yiipuri. W czerwcu 1941 Finlandia przyłączyła się do najazdu Niemiec hitlerowskich na Zwią­zek Radziecki (patrz światowa wojna n na froncie rosyjskim