ROSYJSKO-POLSKA WOJNA

ROSYJSKO-POLSKA WOJNA  1658-1667.

Po wygaśnięciu trzyletniego układu z Rosją (patrz rosyjsko-polska wojna 1654-1656) na Litwie ponownie doszło do walki pomiędzy Polakami a Rosjanami. Po początkowych porażkach pod Wilnem i Kownem Polacy wyparli później Rosjan z Litwy. W 1660 Rzeczpospolita mogła - po podpisaniu trak­tatu oliwskiego, kończącego wojnę ze Szwe­cją - przerzucić na wschód siły militarne, zaangażowane dotąd na północy. Latem i jesienią tego roku doszło do dwóch wiel­kich kampanii na Białorusi i Ukrainie. Wojska litewskie pobiły armię rosyjską pod Lachowiczami i Połonką, wojska koronne zaś dowodzone przez Jerzego Lubomir-skiego (1616-1667) zadały klęskę oddziałom kozackim pod Słobodyszczami. Wojna ogra­niczyła się później do walk przygranicznych,

wreszcie zwycięstwo Polski w bitwie pod Lublinem otworzyło w 1664 drogę do negoc­jacji. Jednakże rokosz LUBOMIRSKIEGO sparaliżował polski rząd, pozwalając Moskwie na dyktowanie warunków traktatu pokojo­wego. Na mocy traktatu w Andruszowie (1667) Polska ustąpiła Rosji Smoleńsk i Ki­jów (według traktatu na dwa lata, jednakże Polska nigdy już Kijowa nie odzyskała), Ukrainę podzielono między oba kraje, usta­lając granicę na Dnieprze. Kozacy mieli pozostawać pod wspólną kontrolą obu kra­jów. Patrz także polsko-turecka wojna