ROSYJSKO-TURECKA WOJNA

ROSYJSKO-TURECKA WOJNA 1806-1812.

W 1806 sułtan turecki Selim III odwołał popieranych przez Rosję gubernatorów Moł­dawii i Wołoszczyzny za podżeganie do buntu. Za namową ambasadora francuskiego przy Porcie sułtan wypowiedział wojnę Rosji (patrz napoleońskie wojny isos-isis) w 1806. Brytyjska flota wojenna popłynęła do Konstantynopola i zażądała, by sułtan usunął ambasadora Francji i zawarł pokój z Rosją (1807), ale sułtan odmówił; zmobilizowani mieszkańcy Konstantynopola skierowali na flotę brytyjską ogień z tysiąca dział. Anglicy ponieśli dotkliwe straty. W czerwcu 1807 flota rosyjska pokonała Turków w bitwie w pobliżu Lemnos. Napoleon (1769-1821) pośredniczył między Turkami a Rosjanami, doprowadzając do zawarcia rozejmu (sierpień 1807); obie strony wycofały wojska z Mołda­wii i Wołoszczyzny, Turcy wrócili do Adria-nopola (Edirne). Jednak potyczki trwały aż do zawarcia pokoju w Bukareszcie 28 maja 1812; pokój był wynikiem pośrednictwa Wielkiej Brytanii. Mołdawia i Wołoszczyzna pozostały pod władzą Turcji, ale granicę rosyjsko-turecką ustanowiono na Prucie; Be-sarabia przeszła pod panowanie Rosji.