ROSYJSKO-TURECKA WOJNA

ROSYJSKO-TURECKA WOJNA 1695-1700.

Car Rosji Piotr I Wielki (1672-1725), przy­naglany przez przyjaciela Francois'a Leforta (1656-1699), oficera rosyjskiego pochodze­nia szwajcarsko-szkockiego, postanowił zdo­być ufortyfikowane miasto tureckie Azow, leżące w delcie Donu. Pierwsze oblężenie w 1695, kierowane przez samego cara, nie zakończyło się powodzeniem; nie można było zablokować miasta od strony wody, ponieważ Rosja nie miała okrętów. Rosjanie ponieśli ciężkie straty. Car zbudował flotę, która w 1696 zablokowała Azow. Zdobyto miasto w lipcu tego roku. Ponad 30 tysięcy Rosjan okupiło życiem to zwycięstwo. Piotr snuł plany wielkiej wyprawy przeciw Turcji. Udał się w podróż po Europie, by poszukać sprzymierzeńców i poznać techniczne i nau­kowe zdobycze Zachodu. Gdy inne państwa prowadzące wojnę z Turcją zawarły z nią pokój, który zakończył m.in. AUSTRIAC-KO-TURECKA WOJNĘ 1683-1699, Piotr porzucił swoje tureckie plany i wraz z Au­gustem II oraz z Danią postanowił rozpo­cząć wojnę ze Szwecją, co stanowiło po­czątek drugiej, czyli wielkiej PÓŁNOCNEJ WOJNY. W 1700 Rosja podpisała traktat rozejmowy z Turcją; na jego podstawie zatrzymała Azow.