RZYMSKA WOJNA DOMOWA

RZYMSKA WOJNA DOMOWA 84-79 p.n.e.

Gdy wódz rzymski Lucjusz Korneliusz Sul-la (138-78) walczył w Azji Mniejszej z kró­lem Pontu Mitrydatesem VI Eupatorem, zwanym Wielkim (ok. 132-63) w czasie pierwszej wojny MITRYDATESA, jego nie­przyjaciele w Rzymie przejęli władzę i wy­słali Gajusza Flawiusza Fimbrię (zm. 84) z armią, by zamiast Sulli objął dowództwo nad wojskami rzymskimi na wschodzie. Sulla przeciągnął na swą stronę większość żołnierzy Fimbrii, który popełnił samobój­stwo. Sulla wrócił do Italii w 83 szukać pomsty. Wojska rzymskie przeciwników Sulli wspierane przez Samnitów zostały kilkakrotnie zwyciężone przez Sullę. Jego przeciwnicy spróbowali zdobyć Rzym, ale Sulla zdążył przybyć do stolicy i w bitwie u Bramy Kollińskiej rozbił doszczętnie ich ostatnią armię w listopadzie 82. Senat rzym­ski zalegalizował wszystkie jego poczynania, także proskrypcje - mordowanie przeciw­ników bez sądów (na podstawie list pro­skrypcyjnych zamordowano 90 senatorów i 2600 ekwitów). W 82 Sulla został dyk­tatorem. Walki trwały do 79.