RZYMSKA WOJNA DOMOWA

RZYMSKA WOJNA DOMOWA 238. Cesarz Gajusz Juliusz Werusa Maksymin Trak (173-238), krzepki mieszkaniec Tracji, przez większą część swego panowania (od 235) prowadził wojnę z Germanami. Zbun­towane wojska rzymskie w prowincji Afryki Północnej wybrały na cesarza w 238 pod­starzałego Gordiana I (158-238). Wspólnie z nim panował jego syn, Gordian II (192-238), który wkrótce poległ w bitwie w pobliżu Kartaginy walcząc ze stronnikami Maksymina. Wkrótce potem Gordian I po­pełnił samobójstwo z żalu po stracie syna. Senat rzymski uznał uprzednio cesarzami Gordianów, a po ich śmierci przyznał god­ność cesarską Maksyminusowi Klodiuszowi Pupienusowi (zm. 238) i Decynusowi Ce-liuszowi Balbinusowi (zm. 238), którzy mieli panować wspólnie, a godność cezara Gor-dianowi III (224P-244), synowi Gordiana II. Maksymin wyruszył na południe, wkroczył do północno-wschodniej Italii i obiegł Ak-wileę, stolicę tego regionu. Oblężenie się przewlekało, niezadowoleni z tego żołnierze Maksymina zamordowali go. Pupienusa i Balbinusa zamordowali wkrótce pretoria­nie, którzy uprzednio przed śmiercią Ma­ksymina wszczęli bunt, zakończony co pra­wda porozumieniem, ale żołnierze ci oba­wiali się kary.