RZYMSKA WOJNA Z WANDALAMI

RZYMSKA WOJNA Z WANDALAMI 468.

W 468 Wandalowie, lud germański, pod wodzą króla Genzeryka (390-477) panowali w Afryce Północnej, Sardynii i na innych

wyspach w zachodniej części Morza Śród­ziemnego, kontrolowanej przez ich flotę (patrz wandalów najazdy na cesarstwo rzymskie 406-533). Leon I (400P-474), cesarz rzymski na Wschodzie, podjął działania przeciw Wandalom razem z cesarzem za­chodnim Antemiuszem. Wojska tego ostat­niego zajęły Sardynię, a wojska wschodnio-rzymskie Trypolitanię. Leon I wysłał prze­ciw Wandalom flotę pod komendą szwagra, Basiliskosa (zm. 478). Odniosła ona począt­kowo zwycięstwo nad flotą Wandalów. Jed­nak od branderów waldalskich spłonęła znaczna część okrętów rzymskich w pobliżu przylądka Bon (Ras ed-Dar, Tunezja). Eks­pedycja zakończyła się klęską; Basiliskos uciekł do Konstantynopola (Stambuł), Wan­dalowie pozostali panami Morza Śródziem­nego. Patrz także wandalów i rzymian wojna w północnej afryce 533-534.